Toch nog een beetje winter : )

Kia ora allemaal (maori voor: “hallo”),

Hier weer even een update vanuit NZ. We hopen natuurlijk dat het nog steeds goed gaat met iedereen!!! Hier in ieder geval wel. Moet wel zeggen dat het weer ons dit weekend een beetje in de steek laat. Vanaf zaterdagmiddag regent, hagelt en waait het hier en niet zo’n beetje ook. Zaterdagnacht zijn er hier in Hamilton zelfs daken van huizen geblazen er was ook nog een kleine windhoos in Hillcrest (buurt in Hamilton). Theo heeft er niet veel van gemerkt, maar Marielle had het zelfs in haar droom voorspeld? Oke waar waren we vorige keer gebleven? Theo moest nog 1 voetbal wedstrijd spelen. Nou die is achter de rug. Melville moest tegen Birkenhead en zij waren de nummer 1. Met winst waren ze kampioen. Jammer maar ze verloren met 3-0. Na de wedstrijd was er een gezellig samenzijn met een karaoke set Dat was dus gezellig!! Omdat Theo een paar biertjes teveel op had moest Marielle naar huis rijden. Dat was haar eerste keer dat ze in onze auto moest rijden. Het was even wennen (willen schakelen met rechts terwijl we een automaat hebben die ook nog eens links zit?!#), maar we zijn veilig thuis gekomen. Zondags zijn we naar Port Waikato gereden. Hier eindigd de Waikato river. Normaal moet je er in 1 ½ uur naar toe kunnen rijden, maar wij wilden binnendoor over gravelraods.... Het koste ons 3 uur om er te komen. Jip, we waren verdwaald en zijn toen maar richting het noorden gereden, want daar moesten we naar toe. Op iedere kruising maar kijken waar de zon stond en dan die kant maar op. Maar we zijn er gekomen. Marielle is nooit gauw wagen ziek maar dit keer had ze niet veel kleur op haar gezicht. Er was een grote vlakte met allemaal duinen en er waren ook veel mensen aan het vissen. Daar hebben we eerst even rond gestapt en zijn toen naar het stand toe gegaan. We hadden lekker weer en hebben dus weer genoten. Terug naar Hamilton zijn we over de snelweg gegaan en inderdaad... 1 ½ uur waren we thuis?!#*
Het eerste weekend van september waren we zaterdag ’s avonds uitgenodigd om bij een collega te gaan eten. Zij woont in Ngaruawahia en dat is zo’n 15 minuten vanaf Hamilton. In Ngarauwahia is ook een heuvelrug (Hakarimata) met leuke wandelroutes en uitkijkpunten. We zijn dus om een uur of 3 die kant op gereden. Ergens naar boven gelopen en heerlijk in de zon genoten van de uitzichten. Het was een graad of 22 deze dag. We keken uit over de Waikatoriver en andere dorpjes/ stadjes in de Waikato. 6 uur waren bij ons diner adres en het eten was echt heerlijk. Enig nadeel: de All Blacks moesten de laatste wedstrijd in de Tri-nations cup spelen tegen Australie. Als ze deze wedstrijd zouden winnen waren ze de winnaars van de Tri-nations en dat hebben ze dus ook gedaan. Van deze wedstrijd hebben wij dus helemaal niets gezien. Toen we thuis kwamen vlug op teletekst kijken wat ze gedaan hadden. Zondags zijn we naar Whakatane en Ohope beach gereden. Onderweg zijn we bij een strand gestopt om onze broodjes te eten. Theo heeft zelf even met ontbloot bovenlichaam rond gelopen. Met andere woorden het was weer prachtig weer. Daarna doorgereden en naar het centrum en de haven van Whakatane gereden. Daar rondgekeken en toen door door gereden naar Ohope beach. Hier was het echt prachtig en het weer hielp natuurlijk ook mee!!! In totaal een dikke 2 uur daar rond gelopen/ gezeten/gelegen. Theo moest Marielle bijna aan de haren mee naar huis trekken, want er waren heeeel veeeel mooie schelpen. En ja die moeten natuurlijk allemaal mee....
In het weekend van 10, 11 september was Marielle zaterdags uitgenodigd door DHL voor een rugby wedstrijd tussen Auckland en Waikato en natuurlijk mocht partner ook mee. Rond 4 uur werden we thuis verwacht bij contactpersoon van DHL. We waren aan de vroege kant in Auckland, dus toen zijn we nog vlug even de ‘One-tree-hill’ op gereden en een paar foto’s gemaakt. Dit is een monument op een heuvel en vanaf hier heb je een mooi uitzicht over Auckland. Jammer genoeg regende het een beetje dus het uitzicht was zo zo... Kennis gemaakt met de mensen met wie we mee gingen en toe op weg naar het stadion (Edenpark). Alles werd betaald en geregeld door DHL. Eerst een paar drankjes en wat ‘fingerfood’ en toen het diner!!! Tijdens het diner de warming up kijken van beide ploegen en dan de wedstrijd... Waikato verloor helaas met 40-30. Voor de wedrtijd moest je wat voorspellingen doen over de score en zo. Na de wedstrijd zouden ze dan wat prijzen verloten. Marielle had de eerste tri scorder van Auckland goed, maar Theo had helemaal niets goed. Omdat de uitreiking niet helemaal goed ging maakte ze er maar een verloting van. En je raad het al....Theo ging er een mooie All Blacks/ Lions polo van door. Goed geregeld!!!Ondanks het verlies van het Waikato team kwamen we er toch met winst vandaan. ’s Nacht zijn we gewoon terug naar Hamilton gereden. Het is maar 1 ½ uur rijden vanaf het stadion naar ons huis. Zondags zouden we niet veel doen, maar het weer was daar te mooi voor. Theo wilde al een tijdje een berg beklimmen (Pirongia 959 meter), maar dat was er nog nooit van gekomen. Vandaag was dus een mooie gelegenheid, kon hij ook meteen zijn nieuwe verrekijker uitproberen!!! Marielle wilde het appartementje schoonmaken dus Theo er in zijn eentje op af. De kortste route naar de top was 3-4 uur. Theo had echter geen kaart en was naar de verkeerde parkeerplaats gereden. Na 1 ½ uur lopen was hij op een punt waar hij ook in 45 minuten had kunnen zijn. Na een dikke 2 uur lopen was Theo bij een ander uitkijkpunt (Ruapane 734 meter). Vanaf daar was het nog 2 uur naar de top en dan moest hij ook nog terug. Na te hebben genoten van het uitzicht en wat broodjes besloot hij om naar weer af te dalen en een andere keer een poging te doen voor de top (als je het schrijft lijkt het wel een verhaal van Mount Everest hihi, maar het was verre van dat). Theo had in ieder geval een top dag gehad en het huisje was ook weer schoon. ’s Avonds bij vrienden/collega’s gegeten. Ze zijn net in hun nieuwe huis gaan wonen. Ze hadden een stuk grond buiten Hamilton en een huis in Hamilton. Wat doen je dan..... inderdaad, je zaagt het huis in tweeen, zet het op een vrachtauto en rijd het naar het stuk grond. Toen ze het ons vertelde geloofde we het eerst niet, maar we hebben het bewijs op camera.
Dit weekend zijn we voor 4 weken in een huis van een collega gaan wonen. Zij zijn voor 4 weken op vakantie naar Vietman en hebben een kat waar op gepast moest worden. Of wij daar iets voor voelde, natuurlijk wel. Dus hier zitten we nu. Verder dus niet te veel gedaan vanwege het slechte weer.
Je probeert het altijd zo kort mogelijk te houden, maar zo te zien is het weer niet gelukt?!

De groeten aan iedereen. We hopen dat alles goed gaat en we horen gauw weer eens...


Groetjes

Marielle en Theo