Happy 2006

Hoi, hoi,

We hopen dat iedereen een goede Kerst en jaarwisselling heeft gehad. Hier in ieder geval wel!! De familie is goed aangekomen en zijn inmiddels ook weer huiswaards. (Time flies when you’re having fun!).
Kerst hebben we in Hamilton gevierd en zijn 2e Kerstdag met z’n allen naar Wellington gereden om daar 27 december de boot te pakken naar Picton. Deze overtocht duurt 3 uur. We moesten toen nog 3 uur rijden naar Murchison, waar we de nacht hebben door gebracht. Volgende dag op tijd op gestaan, want we hadden een lange rit (5 uur) voor de boeg naar Franz Josef. Natuurlijk regelmatig eens even gestopt om van de uitzichten te genieten. We hadden een langere stop in Punakaiki. Hier zijn de Panecake Rocks met hun Blowholes. We hadden natuurlijk hier al veel dingen over gelezen en op plaatjes gezien, maar in het echt was het toch 10x mooier. In Franz Josef aangekomen hebben we ons zelf lekker op een etentje getracteerd (1 van de vele die nog zouden volgen). Franz Josef is bekend om zijn gletsjer. De steilste die je commercieel kunt beklimmen. Op de 29 ste ’s ochtends zijn Diana, Theo en Marielle naar Mirror Lake gereden (op gestaan om 5.15 uur). Dit was ongeveer 20 minuten rijden van Franz Jozef. Bij dit meer kun je de Mt. Tasman en Mt. Cook zien. Maar niet alleen door omhoog te kijken. Als je een goede dag hebt, dan spiegelt er een mooie landschap in het meer. Dit hebben wij dan ook heel mooi gezien. Dezelfde dag hebben Marielle en Henk een helicopter vlucht gemaakt over de gletsjer en zijn er zelfs op geland. Diana, Rene en Theo hebben de gletsjer beklommen. Beide dingen waren prachtig en zo heb je een goed totaal beeld vonden wij. ’s Avonds nog richting Haast gereden (1 ½ uur). Vanuit Haast gingen we naar Queenstown. Hier bleven we 2 nachten om zo Oud en Nieuw hier te vieren. Op weg naar Queenstown zijn we nog bij een paar mooie watervallen gestopt en hebben lekker gepicknickt aan het Wanaka meer. Voordat we in Queenstown waren zijn we ook nog langs Arrowtown gereden. Dit is een oud goudzoekers dorpje. De gebouwen zien er nog steeds zo uit als in de goudzoekerstijd (halverwege 19e eeuw). In Queenstown sliepen we in een hotel omdat verder alles vol zat. Was wel iets duurder, maar 1 van de 3 kamers had een mooi uitzicht op het meer en het stadje/dorpje. 1x raden waar wij het vuurwerk met oud en nieuw hebben bekeken.?!
Oudjaarsdag hebben Toke en Henk lekker niets gedaan en de jeugd zou met een jetboot de Dartriver op. Maar toen we op gehaald waren bleek dat ze ons dubbel hadden ingeboekt. Na overleg met de manager bleek dat we niet mee konden, maar we konden wel wat anders doen. Daar moesten we een stuk lopen en dat wilden we juist niet. Omdat ze ons verder niet te gemoet wilden komen zijn we boos weg gelopen. Moesten we om 11 uur nog iets anders bedenken... en dat lukte ook nog. Er was een bedrijfje dat 3 weken daarvoor was begonnen met ongeveer het zelfde. Alleen nu hoefde we geen 1 ½ uur in een bus te zitten. Dus eerst een dik uur met een jetboot. Die zette ons ergens af en vanaf daar gingen we stroom afwaards met opblaasbare kano’s. We eindigde met een kleine BBQ (worstje op een broodje) en toen weer terug naar Queenstown. Jammer dat de Dartriver niet helemaal goed ging, maar we hadden toch een leuke dag gehad!! ’s Avonds om 12 begon het jaar 2006 en er was 1 groot vuurwerk in het cetrum van het stadje wat we al zeiden dit konden we goed zien vanaf het balkon. Een flesje champagne open getrokken en daarna nog even de stad in. Er was namelijk allemaal live muziek op straat, dus dat was rete gezellig. Half 3 op bed mede omdat de portier van het hotel in slaap was gevallen en we er dus niet meteen in konden. Nieuwjaarsdag hebben we rustig aan gedaan en om 11 uur door gereden naar Te Anau. Hier hebben we ’s avonds nog een tocht gemaakt naar een gloeiwormgrot. Met een bootje 45 min naar de grotten waar we doorheen konden lopen en waar ook weer met duwbootjes doorheen werden geloodst.
2 januari hadden we een dagtrip geboekt naar de Doubtful Sounds. Dit is onderdeel van de Fiordlands. Een dag in de fiorden dus. We hadden pech, maar ook weer geluk?! Het regende; Dat was jammer, maar daardoor waren er heel veel watervallen en dat was prachtig. Een ander voordeel was dat er geen sandflies waren. Dit zijn kleine vliegjes die heel naar kunnen bijten en Fiordland staat bekend om deze vliegjes. Geluk dus dat het regende. De boten waren er ook wel op in gesteld, want het regent daar 260 dagen per jaar. De hele dag was prachtig. We hebben alleen geen pinguins, dolfijnen en zeehonden gezien. Maar gelukkig hadden we daar toch geen gebrek aan deze vakantie.
Vervolgens zijn we van west naar oost overgestoken. Dunedin was nu aan de beurd. Mooie stad met Schotse invloeden. Hier staat ook het enige echte kasteel van NZ. ’s Avonds hebben we een tour geboekt om Geel-oog-pinguins te gaan bekijken. Die komen hier aan land om eieren te leggen en de jongen op te voeden. Op het moment dat wij er waren waren ze de jongen aan het voeren. Er kwamen zelfs 3 pinguins uit het water terug van hun zoektocht naar voedsel. Via loopgraven, onderleiding van een gids, konden we heel dichtbij komen (2 a 3 meter). Op 5 minuten rijden zat ook een albatrossenkolonie, maar die was helaas niet meer toegankelijk om 9 uur ’s avonds. Op weg naar de albatrossen zagen we een heleboel mensen bij zeehonden staan te kijken dus wij er ook maar even op af. Bleek dat ze stonden te wachten op dwergpinguins. Deze beestjes komen ongeveer 15 minuten voordat het donker word aan land om ook hun jongen te voeden. Dit was een gelukje dat we dit konden zien, want niemand van ons had het ergens gezien of gelezen. Toen het inderdaad bijna donker was kwamen ze met 3 groepjes van ongeveer 10 uit het water zetten. Voor foto’s was het te donker, maar met de videocamera hebben we toch nog een paar leuke plaatsjes kunnen schieten.
4 januari was onze laatst dag met zijn zessen. Rene, Diana, Toke en Henk gingen langzaam aan naar het Noorder Eiland om daar nog wat dingen te bekijken. Marielle en Theo bleven nog wat langer op het Zuider Eiland. Deze dag zijn we rustig aan naar Timaru gereden. Onderweg bij grote knikker (boulders) gestopt op het strand. Deze zijn miljoenen jaren geleden onstaan en komen nu langzaam naar boven en komen vrij van zand. We waren net na de middag in Timaru waar iedereen een beetje zijn eigen weg is gegaan (stand, dorp in, lekker thuis blijven).
Hier wilde we het eerst bij laten anders wordt het misschien te lang. Het vervolg van Marielle en Theo hun reis komt in de aan komende week...
Iedereen de groeten voor nou en tot gauw (dat rijmt!!!)

Marielle en Theo