een up-date

He allemaal,

Ja, ja we weten dat het hoog tijd werd voor een up-date. Maar de tijd vliegt hier!
We hebben alweer heel wat gedaan, in het weekend van 23 april hadden we een lang weekend. Maandag 25 april is een nationale vrije dag in Nieuw Zeeland, ze noemen het Anzac day. Dit is een soort herdekingsdag voor de soldaten die omgekomen zijn tijdens een oorlog. Theo heeft eerst op zaterdag gevoetbald Marielle is toen op haar nieuwe mountenbike naar het voetbalveld gefietst want het was heerlijk weer.
Zondags ‘s ochtends zijn we richting New-Plymouth gereden we hadden een doos vol eten mee en hebben dan ook onderweg bij een mooi uitzicht punt lekker gegeten. ’s middags zijn we naar ons eindoel gereden dit was Mt Taranaki ook wel Mt Egmond genoemd. Op de berg was voor het eerts weer sneeuw gevallen het was er dan ook wel een beetje koud. Op een bepaald punt konden we niet meer verder met de auto, maar niet heel ver daar vandaan was een 18 meter hoge waterval (Dawson falls). Hier zijn we naar toe gegaan en omdat het net een beetje gesneeuwd had was het een beetje drekkig. Maar goed een beetje wandelaar kan daar wel tegen. Voordat we naar de waterval liepen hadden we nog een prive show gezien van een piloot die aan het stunten was met zijn vliegtuig. Volgens ons was dit voor een vliegshow tijdens Anzac day, het was dan ook erg leuk om te zien.
’s Avonds hebben we overnacht in de Sunflower Lodge, gelukkig hadden we ‘s ochtends al geboekt, want ze hadden ’s avonds geen kamers meer vrij. We zaten vlak bij de zee en voordat we in de stad zijn gaan eten zijn we gaan wandelen langs de boulevard. Het eten was goed op de verotte mossel na die Theo bijna had op gegeten. Hij kon niet zien dat het verot was want er zat een laagje .......omheen. Gelukkig is hij er niet ziek van geworden.
Op Anzac day zijn we vroeg opgestaan om nog even in het dag licht te genieten van de zee en de zon. Om tien uur zijn we weg gereden, we zijn helemaal langs de kust om Mt Taranaki gereden. Uiteindelijk moetsen we natuurlijk weer naar het noorden richting Hamilton. We zijn over de Forgotten world High way gereden, dit is een fantastische rit. Heel veel bergen en mooie uitzichten. De weg was soms erg slingerig en Marielle was dan ook als bijrijder af en toe misselijk, zo’n 8 km was gravel road, puur natuur!!
We waren ’s avonds half 6 weer thuis.
Die hele week was het erg druk, en Marielle had alweer een tijdje last van haar gerepareerde kies. Zij is dan ook voor een wortel kanaal behandeling geweest want het was onstoken. Naar de behandeling knapte het gauw op, helaas moet er nu wel een kroon op de kies en dat gaat weer geld kosten natuurlijk. Maar ja wat moet dat moet.

In het weekend van 30 April hebben we niet zoveel gedaan op zaterdag heeft Theo weer gevoetbald. Zondag s ochtens hebben we de weg gelopen naar het werk, deze gaan we de komende weken fietsen. Theo mag dit jaar een mountenbike lenen van een collega. Tijdens het lopen kwamen we een collega tegen van het werk. Ze vroeg of we op de terug weg wat kwamen drinken en dit hebben we dus ook gedaan. ’s Middags even de stad in geweest.

In het weekend van 7 mei was het heel erg mooi weer, vlakbij het voetbal veld zit een meer en toen Theo moest voetballen heeft Marielle lekker bij het meer gezeten en gewandeld.
Zondags zijn we naar Wairere Falls (150 meter)gegaan om dit keer ook de waterval van dichtbij te zien. De vorige keer hebben we hem alleen maar van de weg af gezien.
Het was nog al een wandel tocht, eerst 45 minuten naar de eerste uitkijk post en toen nog een keer 45 minuten om helemaal boven bij de waterval te komen. Er waren niet echt wandelpaden het was gewoon over stenen heen lopen en over boom stronken en het was af en toe behoorlijk stijl, maar dit is juist het mooie er van. Bij het eerste uitkijk punt hebben we even gepauzeerd en van het uitzicht genoten. Omdat we toch naar boven wilden zijn we “snel” verder gelopen. Boven op de berg was een lief rustig stroompje waarvan je niet zou verwachten dat er zo’n waterval uit voort zou komen! Bij de waterval aangekomen leek het net of het regende, alleen was dat niet het geval het was het water dat door de wind weer omhoog stoof. Na een tijdje dit alles te hebben bewonderd zijn we weer naar beneden gelopen (2x 45 minuten). Dit heeft Marielle wel geweten ze had 3 dagen flinke spierpijn en last van de knie. Maar goed dat moet je er dan maar voor over hebben.

Afgelopen weekend zijn we weer naar een rugby wedstrijd geweest Chiefs vs Highlanders. Dit was weer een spectakel, de waves gingen rond en de blikjes en andere atributen vlogen door de lucht. De Chiefs hebben de wedstrijd gewonnen met 31 – 8.

Deze week is het gewoon weer werken we hebben nog niets voor aankomend weekend gepland maar dat zien we nog wel. Het internetten thuis wil nog niet echt lukken maar er komt schot in de zaak.
Wij hopen dat het goed gaat met iedereen !!!

Heel groeten en liefs vanuit NZ Theo en Marielle